Bugün baharı müjdeleyen ilk güneş ışıklarının verdiği motivasyon ile alışkanlığımın dışında öğlen saatinde yemek üzere Sufle pişirmeye karar verdim.Hazır yapıyorken, UNO için yazı yazarım diye yaptığım işlemi başından sonuna kadar fotoğraflamaya da karar verdim.
Malzemeleri temiz ve uygun kaplara almak, bir kaç açıda, farklı yerleşimlerde pozlamak, her işlem arası bir kaç poz daha çekmek el ve zihin oyalıyor. 5 dakikalık iş 45 dakikaya uzuyor. Ardından çektiğim fotoğrafları bilgisayara aktarmak, seçmek, kolaj olarak düzenlemek, nasıl bir yazı yazsam diye düşünmek derken akşam oldu nerdeyse.
Farkında olmadan aralıklı birkaç saatliğine de olsa günlerin getirdiği sıkıntılardan uzaklaşabildim...
Dün TVde yemek pişirirken deşarj olmak hakkında bir haber yapmışlardı.
Göz ucu ile gördüğümde, dalga geçtim hatta: "Yapacak haber bulamamışlar..." diye.
Beni ben yapan birşey itiraf etmeliyim: bilmeden, denemeden peşin hüküm verebiliyorum.
http://bloggersofrasi.blogspot.com/2009/02/cayn-yannda-ne-de-iyi-gider.html
YanıtlaSil