6 Nisan 2020 Pazartesi

Veda edemem - Daima benimle olacaksın

Bir mum yaktım senin için.

Birer mum da yaktırdım senin için.

Bugün aramızdan ayrıldığının haberini aldığımda yüreğime saplanan okun şoku ile ağladım. Sonra huzur bulduğun için ağladım. Sonra yıllardır bu da geçecek, bunu atlatacağız diye umutlandığımız için ağladım.

Sonra biraz gülümsedim - seni tanıdığım için, birlikte yaşadıklarımızı hatırladığım için.

Ah be Ayşem!

Son bir kez daha sarılabilsem keşke.

29 Şubat 2020 Cumartesi

Seneler sonra

İnanmak istemedim görünce. Son yazımı 9 yıl evvel yayınlamışım. Ne oldu bana? Beni ben yapanları anlatmaktan neden vaz geçtim? Kendimden mi vazgeçtim?

Şu anda isteksizce yazıyorum... 2 farklı kişi ile yaşadığım durum benzer: yanında olmak istiyorum ama kişi istemediğini açıkça belirtiyor.

Birini bir daha görememe ihtimalim var, diğerinin birlikte olabileceğimiz çok zamanlar olduğunu umuyorum. 

İkisinin de arzularına saygı gösterip, gitmiyorum.

Ben? Ağlıyorum... için için.

Beni ben yapan... bugün ben de bilmiyorum.