Bugün yuvasının son günü. Neşe içinde kostümünü giydi gitti. Tatile girmenin sevincini, yeni bir şeylere yelken açmanın mutluluğu içinde...
Ben? Bense gözlerim dolu, geçmiş zamana tutunmaya çalışıyorum. Bir yetişkin olarak yeniliklerin her zaman mutlak iyilikler anlamına gelmediğini biliyorum... Güzel şeyler planlıyoruz ama büyümenin, bilinmezin getirdiği acıları hesap edemiyoruz.
Bugün yuvanın son günü, beni BEN yapan geçmişe, güvene, bildiğime olan bağlılığım...!
Beni BEN yapanlardan sen etkilenme güzel kızım... yüzündeki heycan ve tebessüm daim olsun... sen mutlu ol yeter.
Ama bu kadar hüzün niye?
YanıtlaSil